Η αλήθεια είναι πως το Super Mario 64 αποτέλεσε έναν πραγματικό σταθμό για τα 3D platformers, ανοίγοντας τον δρόμο για δεκάδες τίτλους που θέλησαν να ακολουθήσουν το παράδειγμά του. Ένας από αυτούς είναι και το Croc: Legend of the Gobbos, ένας τίτλος που κυκλοφόρησε το 1997 και ενσωμάτωσε πολλές από τις νεοσύστατες τότε ιδέες του είδους. Φυσικά, όπως συμβαίνει συχνά με παιχνίδια εκείνης της εποχής, η εμπειρία σήμερα ενδέχεται να μην είναι εξίσου φιλική προς όλους, παρά τις όποιες βελτιώσεις στη remastered εκδοχή του.
Η ιστορία ξεκινά με τους χαριτωμένους Gobbos, μια φυλή χνουδωτών πλασμάτων που βρίσκουν και υιοθετούν ένα εγκαταλελειμμένο μωρό κροκόδειλο, τον Croc. Με τα χρόνια, ο Croc μεγαλώνει, όμως η ειρηνική τους ζωή διαταράσσεται όταν ο μοχθηρός Βαρόνος Dante επιτίθεται και αιχμαλωτίζει τους Gobbos. Ο Croc, που καταφέρνει να διαφύγει, αναλαμβάνει την αποστολή να τους σώσει.
Η περιπέτειά του ξετυλίγεται σε πλήρως τρισδιάστατα επίπεδα, καθένα από τα οποία έχει το δικό του ξεχωριστό θέμα (χιόνια, κάστρα, σπηλιές κ.α.), και φιλοξενεί αντιπάλους εμπνευσμένους από ζωάκια με καρτουνίστικη αισθητική. Οι κινήσεις του Croc είναι απλές και περιορίζονται σε άλμα, χτύπημα με την ουρά και πτώση από ψηλά για να σπάει κουτιά -κάτι αναμενόμενο για τα δεδομένα της εποχής.
Το platforming ξεκινά απλοϊκά και σταδιακά αυξάνει σε δυσκολία, με όλα τα γνώριμα στοιχεία των 90s: κινούμενες ή γλιστερές πλατφόρμες, απαιτητικά άλματα ακριβείας και checkpoint σημεία που ενεργοποιούνται με την είσοδο κάθε νέας περιοχής. Αν χάσουμε όλες τις ζωές, η πίστα ξεκινά απ’ την αρχή.
Οι κρύσταλλοι που συλλέγουμε λειτουργούν όπως τα δαχτυλίδια στο Sonic: όταν δεχόμαστε χτύπημα, τα χάνουμε, κι αν δε μας έχει μείνει κανένα, τότε χάνουμε και μία ζωή. Παράλληλα, υπάρχουν collectible Gobbos κλειδωμένοι σε κλουβιά, που για να τους απελευθερώσουμε χρειάζεται να βρούμε τα αντίστοιχα κλειδιά της πίστας. Κάθε επίπεδο περιέχει και χρωματιστούς κρυστάλλους, οι οποίοι δίνουν πρόσβαση σε μυστικά δωμάτια.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα του αρχικού παιχνιδιού – όπως και άλλων της εποχής, όπως τα πρώτα Tomb Raider – ήταν η άβολη κάμερα και ο δύστροπος χειρισμός (tank controls). Στη remastered έκδοση του Croc, αυτά έχουν βελτιωθεί σημαντικά, χωρίς όμως να σημαίνει πως όλες οι παθογένειες του αρχικού παιχνιδιού έχουν εξαφανιστεί.
Αν και οπτικά ο τίτλος αναβαθμίστηκε αισθητά – μάλιστα με δυνατότητα εναλλαγής ανάμεσα σε νέα και παλιά γραφικά, όπως στο Halo: The Master Chief Collection – ο πυρήνας παραμένει αναλλοίωτος. Τα boss fights συνεχίζουν να είναι απλοϊκά και εύκολα, τα λανθασμένα άλματα εξακολουθούν να τιμωρούνται σκληρά, και η ανάγκη να επιστρέφεις σε παλιότερα επίπεδα για να μαζέψεις ζωές παραμένει. Δεν υπάρχει κάποια QoL (quality of life) προσθήκη, όπως η δυνατότητα για άπειρες ζωές, αν και παραμένει διαθέσιμη η χρήση cheats – με το αντίτιμο της απενεργοποίησης των trophies.
Η πρόκληση αυξάνεται σταδιακά, κυρίως στο platforming, και όσοι θέλουν να μαζέψουν όλα τα collectibles θα χρειαστούν γερή δόση υπομονής. Η βασική διάρκεια του παιχνιδιού αγγίζει τις 4 ώρες, ενώ για πλήρη ολοκλήρωση, υπολογίστε τουλάχιστον τις διπλάσιες.
Συμπερασματικά, το Croc: Legend of the Gobbos Remaster είναι μια ωδή στους νοσταλγούς της χρυσής εποχής των 3D platformers. Όμως η νοσταλγία δεν είναι αρκετή· θα χρειαστεί και η ανάλογη υπομονή, για να αντέξει κάποιος τα σχεδιαστικά κατάλοιπα μιας άλλης εποχής.
Το Croc: Legend of the Gobbos Remaster κυκλοφορεί από τις 2/4/25 για Nintendo Switch, PS4, PS5, PC και Xbox Series X/S. Το review μας βασίστηκε στην έκδοσή του για PS5 με review code που λάβαμε από την Argonaut Games.
The post Croc: Legend of the Gobbos Remaster | Review first appeared on GameOver.
The post Croc: Legend of the Gobbos Remaster | Review appeared first on GameOver.
Η ιστορία ξεκινά με τους χαριτωμένους Gobbos, μια φυλή χνουδωτών πλασμάτων που βρίσκουν και υιοθετούν ένα εγκαταλελειμμένο μωρό κροκόδειλο, τον Croc. Με τα χρόνια, ο Croc μεγαλώνει, όμως η ειρηνική τους ζωή διαταράσσεται όταν ο μοχθηρός Βαρόνος Dante επιτίθεται και αιχμαλωτίζει τους Gobbos. Ο Croc, που καταφέρνει να διαφύγει, αναλαμβάνει την αποστολή να τους σώσει.
Η περιπέτειά του ξετυλίγεται σε πλήρως τρισδιάστατα επίπεδα, καθένα από τα οποία έχει το δικό του ξεχωριστό θέμα (χιόνια, κάστρα, σπηλιές κ.α.), και φιλοξενεί αντιπάλους εμπνευσμένους από ζωάκια με καρτουνίστικη αισθητική. Οι κινήσεις του Croc είναι απλές και περιορίζονται σε άλμα, χτύπημα με την ουρά και πτώση από ψηλά για να σπάει κουτιά -κάτι αναμενόμενο για τα δεδομένα της εποχής.
Το platforming ξεκινά απλοϊκά και σταδιακά αυξάνει σε δυσκολία, με όλα τα γνώριμα στοιχεία των 90s: κινούμενες ή γλιστερές πλατφόρμες, απαιτητικά άλματα ακριβείας και checkpoint σημεία που ενεργοποιούνται με την είσοδο κάθε νέας περιοχής. Αν χάσουμε όλες τις ζωές, η πίστα ξεκινά απ’ την αρχή.
Οι κρύσταλλοι που συλλέγουμε λειτουργούν όπως τα δαχτυλίδια στο Sonic: όταν δεχόμαστε χτύπημα, τα χάνουμε, κι αν δε μας έχει μείνει κανένα, τότε χάνουμε και μία ζωή. Παράλληλα, υπάρχουν collectible Gobbos κλειδωμένοι σε κλουβιά, που για να τους απελευθερώσουμε χρειάζεται να βρούμε τα αντίστοιχα κλειδιά της πίστας. Κάθε επίπεδο περιέχει και χρωματιστούς κρυστάλλους, οι οποίοι δίνουν πρόσβαση σε μυστικά δωμάτια.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα του αρχικού παιχνιδιού – όπως και άλλων της εποχής, όπως τα πρώτα Tomb Raider – ήταν η άβολη κάμερα και ο δύστροπος χειρισμός (tank controls). Στη remastered έκδοση του Croc, αυτά έχουν βελτιωθεί σημαντικά, χωρίς όμως να σημαίνει πως όλες οι παθογένειες του αρχικού παιχνιδιού έχουν εξαφανιστεί.
Αν και οπτικά ο τίτλος αναβαθμίστηκε αισθητά – μάλιστα με δυνατότητα εναλλαγής ανάμεσα σε νέα και παλιά γραφικά, όπως στο Halo: The Master Chief Collection – ο πυρήνας παραμένει αναλλοίωτος. Τα boss fights συνεχίζουν να είναι απλοϊκά και εύκολα, τα λανθασμένα άλματα εξακολουθούν να τιμωρούνται σκληρά, και η ανάγκη να επιστρέφεις σε παλιότερα επίπεδα για να μαζέψεις ζωές παραμένει. Δεν υπάρχει κάποια QoL (quality of life) προσθήκη, όπως η δυνατότητα για άπειρες ζωές, αν και παραμένει διαθέσιμη η χρήση cheats – με το αντίτιμο της απενεργοποίησης των trophies.
Η πρόκληση αυξάνεται σταδιακά, κυρίως στο platforming, και όσοι θέλουν να μαζέψουν όλα τα collectibles θα χρειαστούν γερή δόση υπομονής. Η βασική διάρκεια του παιχνιδιού αγγίζει τις 4 ώρες, ενώ για πλήρη ολοκλήρωση, υπολογίστε τουλάχιστον τις διπλάσιες.
Συμπερασματικά, το Croc: Legend of the Gobbos Remaster είναι μια ωδή στους νοσταλγούς της χρυσής εποχής των 3D platformers. Όμως η νοσταλγία δεν είναι αρκετή· θα χρειαστεί και η ανάλογη υπομονή, για να αντέξει κάποιος τα σχεδιαστικά κατάλοιπα μιας άλλης εποχής.
Το Croc: Legend of the Gobbos Remaster κυκλοφορεί από τις 2/4/25 για Nintendo Switch, PS4, PS5, PC και Xbox Series X/S. Το review μας βασίστηκε στην έκδοσή του για PS5 με review code που λάβαμε από την Argonaut Games.
The post Croc: Legend of the Gobbos Remaster | Review first appeared on GameOver.
The post Croc: Legend of the Gobbos Remaster | Review appeared first on GameOver.