Ακόμα ένας τίτλος από τη Bandai Namco, ακόμα μία μεταφορά anime / manga στον κόσμο των videogames. Η ιαπωνική εταιρεία φαίνεται να έχει αναλάβει σχεδόν εργολαβικά τέτοιου είδους προσαρμογές. Δυστυχώς, κάποιες από αυτές δεν φτάνουν τα στάνταρ που θα περιμέναμε, όμως –ευτυχώς– οι περισσότερες κυμαίνονται τουλάχιστον πάνω από τη βάση.
Αυτή τη φορά, σειρά είχε το Bleach, με τον νέο τίτλο Bleach: Rebirth of Souls. Οι fans της δημοφιλούς σειράς manga / anime περίμεναν πάνω από μία δεκαετία για ένα νέο videogame. Το τελευταίο αξιόλογο εγχείρημα ήταν το Bleach: Soul Resurrecciοn στο PlayStation 3 – ένας τίτλος με έντονα musou στοιχεία. Το Rebirth of Souls, από την άλλη, επιστρέφει στις ρίζες του genre, ως ένα κλασικό anime fighting game, με τα υπέρ και τα κατά που αυτό συνεπάγεται.
Ας ξεκινήσουμε από το βασικό story mode, που είναι λογικά και το πρώτο mode στο οποίο θα καταφύγει κάθε παίκτης. Το σενάριο καλύπτει την ιστορία του Bleach από την αρχή μέχρι το τέλος του Arrancar Saga, παραλείποντας τα filler arcs του anime. Για όσους γνωρίζουν τη σειρά, γίνεται αντιληπτό πως αυτό συνεπάγεται πλούσιο υλικό τόσο σε μάχες όσο και σε αφήγηση. Το παιχνίδι προσφέρει 33 χαρακτήρες, με έναν εξ αυτών να ξεκλειδώνει αποκλειστικά μέσω της ολοκλήρωσης του story. Αν ο αριθμός σάς φαίνεται μικρός, μην ανησυχείτε: αρκετοί γνώριμοι χαρακτήρες κάνουν την εμφάνισή τους ως αντίπαλοι στο campaign.
Για τους λιγότερο εξοικειωμένους με το σύμπαν του Bleach, το παιχνίδι αφηγείται τα γεγονότα μέσα από εκτενείς cutscenes. Αυτές μπορεί να διαρκούν περισσότερο από τις ίδιες τις μάχες του story mode. Αν κάτι σας διαφύγει, υπάρχει διαθέσιμη in-game εγκυκλοπαίδεια, η οποία επεξηγεί χαρακτήρες, τοποθεσίες και ορολογίες, δίνοντας την ευκαιρία σε νέους παίκτες να εντρυφήσουν στον κόσμο του Bleach.
Ωστόσο, ένα βασικό αρνητικό του story mode είναι ότι όλες οι cutscenes είναι φτιαγμένες με τη μηχανή γραφικών του παιχνιδιού, κάτι που, κατά τη γνώμη μας, δεν καταφέρνει να αποδώσει πλήρως την ατμόσφαιρα του anime ή του manga. Παρ’ όλα αυτά, σίγουρα βρίσκονται αρκετά σκαλοπάτια πιο πάνω από την αμφιλεγόμενη παρουσίαση γεγονότων που είδαμε στο Dragon Ball: Sparking! ZERO, το οποίο βασιζόταν σε στατικές εικόνες – συχνά χωρίς voice overs.
Στο τεχνικό κομμάτι, το Rebirth of Souls τα καταφέρνει πολύ καλά. Οι χαρακτήρες αποτυπώνονται εξαιρετικά, μεταφέροντας πιστά το καλλιτεχνικό ύφος του Tite Kubo. Λίγο πιο αδύναμα στέκονται τα voice overs. Παρότι οι ηθοποιοί κάνουν ικανοποιητική δουλειά, υστερούν σε σύγκριση με την ερμηνευτική ένταση και εκφραστικότητα του anime. Το ίδιο ισχύει και για τη μουσική: είναι μεν ταιριαστή και προσεγμένη, αλλά απουσιάζουν τα εμβληματικά θέματα της σειράς – κάτι που ίσως ξενίσει τους μακροχρόνιους fans.
Περνώντας στο gameplay, το παιχνίδι δεν καινοτομεί όσον αφορά τη διαφοροποίηση των χαρακτήρων, όπως έχουμε δει και σε άλλα anime fighting games. Ωστόσο, σε σχέση με το Sparking! ZERO, η εμπειρία εδώ είναι πιο μεστή. Αν και οι βασικές εντολές (επίθεση, άμυνα κ.λπ.) παραμένουν κοινές, οι κινήσεις διαφέρουν αισθητά από χαρακτήρα σε χαρακτήρα, χωρίς όμως να αγγίζουν το βάθος ενός Tekken ή Mortal Kombat. Παρόλα αυτά, ο παίκτης καλείται να προσαρμόσει το playstyle του ανάλογα με τον χαρακτήρα που επιλέγει – είτε αυτός εξειδικεύεται στις κοντινές, είτε στις απομακρυσμένες επιθέσεις.
Ένα ενδιαφέρον σύστημα μάχης βασίζεται στο “πέτρα-ψαλίδι-χαρτί”, δηλαδή το τρίπτυχο attack, guard και breaker, όπου κάθε ενέργεια υπερισχύει ή χάνει από κάποια άλλη. Αυτό το μηχανιστικό αλλά έξυπνο σύστημα δίνει βάθος στις μάχες, αναγκάζοντας τον παίκτη να “διαβάσει” τον αντίπαλο και να αντιδράσει κατάλληλα. Έτσι, δημιουργούνται μονομαχίες που θυμίζουν τις ξιφομαχίες του Bleach – με έμφαση στη ροή και την ένταση της μάχης.
Όλα τα παραπάνω συνθέτουν μια εμπειρία που, παρά την απλοϊκή φύση της, απαιτεί κατανόηση και εξοικείωση. Κάθε match έχει το δικό του ξεχωριστό ρυθμό, και η αίσθηση του χειρισμού των χαρακτήρων παραμένει απολαυστική.
Εκτός από το story, το Rebirth of Souls προσφέρει λίγα επιπλέον modes. Στο single-player κομμάτι έχουμε το Missions mode, όπου ο παίκτης καλείται να νικήσει διαδοχικά αντιπάλους με μία μόνο μπάρα ενέργειας. Το ενδιαφέρον εντοπίζεται κυρίως στις μεγαλύτερες δυσκολίες, καθώς απαιτείται καλή γνώση τόσο του δικού σου χαρακτήρα όσο και του αντίπαλου. Δυστυχώς, μετά από μερικές προσπάθειες, το mode καταλήγει μονότονο και κουραστικό, μοιάζοντας περισσότερο με ένα σύστημα farming για in-game resources. Διαθέσιμο είναι και το local multiplayer, με μάχες μεταξύ δύο παικτών offline.
Στο online κομμάτι, η εμπειρία είναι, δυστυχώς, περιορισμένη. Δεν υποστηρίζεται cross-play, ενώ τα διαθέσιμα modes είναι μόλις δύο: ελεύθερες μάχες (free matches) και δημιουργία ιδιωτικών δωματίων. Η απουσία ranked matches είναι εμφανής και πλήττει την ανταγωνιστική πλευρά του τίτλου. Επιπλέον, ο παίκτης δεν μπορεί να αλλάξει χαρακτήρα ανάμεσα στις μάχες, παρά μόνο επιστρέφοντας στο κεντρικό μενού – μια μάλλον άκομψη σχεδιαστική απόφαση.
Πριν κλείσουμε, να αναφέρουμε ότι η Bandai Namco έχει υποσχεθεί μελλοντικό περιεχόμενο, με τέσσερις νέους χαρακτήρες – πιθανότατα από το saga Thousand-Year Blood War. Δεν είναι ακόμα γνωστό αν θα υπάρξει και σχετικό story DLC.
Το Bleach: Rebirth of Souls είναι ένας τίτλος που απευθύνεται κυρίως στους φίλους της σειράς. Αν και δεν προσφέρει πρωτοποριακό gameplay ή μεγάλο βάθος, σέβεται το υλικό στο οποίο βασίζεται και προσφέρει μια αξιοπρεπέστατη εμπειρία. Δεν φτάνει τα επίπεδα των κορυφαίων fighting τίτλων, αλλά σίγουρα μπορεί να γίνει μια αξιόλογη προσθήκη στη συλλογή κάθε anime gamer.
Το Bleach: Rebirth of Souls κυκλοφορεί από τις 21/3/25 για PS5, PS4, PC και Xbox Series. Το review μας βασίστηκε στην έκδοσή του για το Xbox Series με review code που λάβαμε από τη Bandai Namco Entertainment Greece.
The post Bleach: Rebirth of Souls | Review first appeared on GameOver.
The post Bleach: Rebirth of Souls | Review appeared first on GameOver.
Αυτή τη φορά, σειρά είχε το Bleach, με τον νέο τίτλο Bleach: Rebirth of Souls. Οι fans της δημοφιλούς σειράς manga / anime περίμεναν πάνω από μία δεκαετία για ένα νέο videogame. Το τελευταίο αξιόλογο εγχείρημα ήταν το Bleach: Soul Resurrecciοn στο PlayStation 3 – ένας τίτλος με έντονα musou στοιχεία. Το Rebirth of Souls, από την άλλη, επιστρέφει στις ρίζες του genre, ως ένα κλασικό anime fighting game, με τα υπέρ και τα κατά που αυτό συνεπάγεται.
Ας ξεκινήσουμε από το βασικό story mode, που είναι λογικά και το πρώτο mode στο οποίο θα καταφύγει κάθε παίκτης. Το σενάριο καλύπτει την ιστορία του Bleach από την αρχή μέχρι το τέλος του Arrancar Saga, παραλείποντας τα filler arcs του anime. Για όσους γνωρίζουν τη σειρά, γίνεται αντιληπτό πως αυτό συνεπάγεται πλούσιο υλικό τόσο σε μάχες όσο και σε αφήγηση. Το παιχνίδι προσφέρει 33 χαρακτήρες, με έναν εξ αυτών να ξεκλειδώνει αποκλειστικά μέσω της ολοκλήρωσης του story. Αν ο αριθμός σάς φαίνεται μικρός, μην ανησυχείτε: αρκετοί γνώριμοι χαρακτήρες κάνουν την εμφάνισή τους ως αντίπαλοι στο campaign.
Για τους λιγότερο εξοικειωμένους με το σύμπαν του Bleach, το παιχνίδι αφηγείται τα γεγονότα μέσα από εκτενείς cutscenes. Αυτές μπορεί να διαρκούν περισσότερο από τις ίδιες τις μάχες του story mode. Αν κάτι σας διαφύγει, υπάρχει διαθέσιμη in-game εγκυκλοπαίδεια, η οποία επεξηγεί χαρακτήρες, τοποθεσίες και ορολογίες, δίνοντας την ευκαιρία σε νέους παίκτες να εντρυφήσουν στον κόσμο του Bleach.
Ωστόσο, ένα βασικό αρνητικό του story mode είναι ότι όλες οι cutscenes είναι φτιαγμένες με τη μηχανή γραφικών του παιχνιδιού, κάτι που, κατά τη γνώμη μας, δεν καταφέρνει να αποδώσει πλήρως την ατμόσφαιρα του anime ή του manga. Παρ’ όλα αυτά, σίγουρα βρίσκονται αρκετά σκαλοπάτια πιο πάνω από την αμφιλεγόμενη παρουσίαση γεγονότων που είδαμε στο Dragon Ball: Sparking! ZERO, το οποίο βασιζόταν σε στατικές εικόνες – συχνά χωρίς voice overs.
Στο τεχνικό κομμάτι, το Rebirth of Souls τα καταφέρνει πολύ καλά. Οι χαρακτήρες αποτυπώνονται εξαιρετικά, μεταφέροντας πιστά το καλλιτεχνικό ύφος του Tite Kubo. Λίγο πιο αδύναμα στέκονται τα voice overs. Παρότι οι ηθοποιοί κάνουν ικανοποιητική δουλειά, υστερούν σε σύγκριση με την ερμηνευτική ένταση και εκφραστικότητα του anime. Το ίδιο ισχύει και για τη μουσική: είναι μεν ταιριαστή και προσεγμένη, αλλά απουσιάζουν τα εμβληματικά θέματα της σειράς – κάτι που ίσως ξενίσει τους μακροχρόνιους fans.
Περνώντας στο gameplay, το παιχνίδι δεν καινοτομεί όσον αφορά τη διαφοροποίηση των χαρακτήρων, όπως έχουμε δει και σε άλλα anime fighting games. Ωστόσο, σε σχέση με το Sparking! ZERO, η εμπειρία εδώ είναι πιο μεστή. Αν και οι βασικές εντολές (επίθεση, άμυνα κ.λπ.) παραμένουν κοινές, οι κινήσεις διαφέρουν αισθητά από χαρακτήρα σε χαρακτήρα, χωρίς όμως να αγγίζουν το βάθος ενός Tekken ή Mortal Kombat. Παρόλα αυτά, ο παίκτης καλείται να προσαρμόσει το playstyle του ανάλογα με τον χαρακτήρα που επιλέγει – είτε αυτός εξειδικεύεται στις κοντινές, είτε στις απομακρυσμένες επιθέσεις.
Ένα ενδιαφέρον σύστημα μάχης βασίζεται στο “πέτρα-ψαλίδι-χαρτί”, δηλαδή το τρίπτυχο attack, guard και breaker, όπου κάθε ενέργεια υπερισχύει ή χάνει από κάποια άλλη. Αυτό το μηχανιστικό αλλά έξυπνο σύστημα δίνει βάθος στις μάχες, αναγκάζοντας τον παίκτη να “διαβάσει” τον αντίπαλο και να αντιδράσει κατάλληλα. Έτσι, δημιουργούνται μονομαχίες που θυμίζουν τις ξιφομαχίες του Bleach – με έμφαση στη ροή και την ένταση της μάχης.
Όλα τα παραπάνω συνθέτουν μια εμπειρία που, παρά την απλοϊκή φύση της, απαιτεί κατανόηση και εξοικείωση. Κάθε match έχει το δικό του ξεχωριστό ρυθμό, και η αίσθηση του χειρισμού των χαρακτήρων παραμένει απολαυστική.
Εκτός από το story, το Rebirth of Souls προσφέρει λίγα επιπλέον modes. Στο single-player κομμάτι έχουμε το Missions mode, όπου ο παίκτης καλείται να νικήσει διαδοχικά αντιπάλους με μία μόνο μπάρα ενέργειας. Το ενδιαφέρον εντοπίζεται κυρίως στις μεγαλύτερες δυσκολίες, καθώς απαιτείται καλή γνώση τόσο του δικού σου χαρακτήρα όσο και του αντίπαλου. Δυστυχώς, μετά από μερικές προσπάθειες, το mode καταλήγει μονότονο και κουραστικό, μοιάζοντας περισσότερο με ένα σύστημα farming για in-game resources. Διαθέσιμο είναι και το local multiplayer, με μάχες μεταξύ δύο παικτών offline.
Στο online κομμάτι, η εμπειρία είναι, δυστυχώς, περιορισμένη. Δεν υποστηρίζεται cross-play, ενώ τα διαθέσιμα modes είναι μόλις δύο: ελεύθερες μάχες (free matches) και δημιουργία ιδιωτικών δωματίων. Η απουσία ranked matches είναι εμφανής και πλήττει την ανταγωνιστική πλευρά του τίτλου. Επιπλέον, ο παίκτης δεν μπορεί να αλλάξει χαρακτήρα ανάμεσα στις μάχες, παρά μόνο επιστρέφοντας στο κεντρικό μενού – μια μάλλον άκομψη σχεδιαστική απόφαση.
Πριν κλείσουμε, να αναφέρουμε ότι η Bandai Namco έχει υποσχεθεί μελλοντικό περιεχόμενο, με τέσσερις νέους χαρακτήρες – πιθανότατα από το saga Thousand-Year Blood War. Δεν είναι ακόμα γνωστό αν θα υπάρξει και σχετικό story DLC.
Το Bleach: Rebirth of Souls είναι ένας τίτλος που απευθύνεται κυρίως στους φίλους της σειράς. Αν και δεν προσφέρει πρωτοποριακό gameplay ή μεγάλο βάθος, σέβεται το υλικό στο οποίο βασίζεται και προσφέρει μια αξιοπρεπέστατη εμπειρία. Δεν φτάνει τα επίπεδα των κορυφαίων fighting τίτλων, αλλά σίγουρα μπορεί να γίνει μια αξιόλογη προσθήκη στη συλλογή κάθε anime gamer.
Το Bleach: Rebirth of Souls κυκλοφορεί από τις 21/3/25 για PS5, PS4, PC και Xbox Series. Το review μας βασίστηκε στην έκδοσή του για το Xbox Series με review code που λάβαμε από τη Bandai Namco Entertainment Greece.
The post Bleach: Rebirth of Souls | Review first appeared on GameOver.
The post Bleach: Rebirth of Souls | Review appeared first on GameOver.